Tuesday, November 1, 2016

ROULA POLLARD

ROULA POLLARD

ADVENTURE
I.
If Love is lost
Inside the walls of words
Outside deserted words
Between cold words
Under hidden words
Besides the blindness
Of the blackness of words

Love is fount
Between touch and silence
Inside the nudeness of eyesight
Voice of universe two hearts
Inside expectant words
world of unknown
Under the body of passion
Affection of taste
Flood dreams to sunrise
Bliss overtaking  time’s speed
Beyond hope of expectations
Starry routes
Past the eyes of the desert
Vision sees peace
continents apart unite
No storm endangers it
In a sea of syllables and rhymes
When I see in your eyes mine
our bodies (one) again
© ROULA POLLARD
All rights reserved


ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ

Όταν η αγάπη χάνεται
ανάμεσα στων λέξεων τους τοίχους
έξω από εγκαταλελλειμένες λέξεις
μέσα σε λέξεις παγωμένες
κάτω από κρυμένες λέξεις
πέρα απ’ την ύπαρξη τυφλή
του σκοταδιού των λέξεων
Η αγάπη ξαναβρίσκεται
σε αφή και στη σιωπή ανάμεσα
στη γύμνια μέσα των ματιών
του Σύμπαντος φωνή, δυο καρδιές
μέσα σε λέξεις αναμένουσες κόσμο του αγώστου
κόσμο στο σώμα όλο του πάθους
μέσα στης γεύσης τη στοργή
γεμάτη όνειρα με αυγή
ευδαιμονία που ξεπερνά ταχύτητα του χρόνου

Πέρα από αναμένουσα ελπίδα
σαν τις πορείες αστεριών
μακριά από ερημικά περάσματα
εκεί που συναντιέται το όραμα με την Ειρήνη
εκεί που απομακρυσμένοι ήπειροι ενώνονται
και από καταιγίδα πιά δεν κινδυνεύουν
σε θάλασσα από συλλαβές και ρίμες
όταν στα μάτια τα δικά σου
βλέπω τα δικά μου
ενώνονται ξανά τα σώματά μας
© ROULA POLLARD
All rights reserved





PILGRIMAGE IN TOGETHERNESS
I.
Along oceans I sailed, along continents for centuries I walked,
In search of a voice, in discovery of a soul…
Till our voices, our vision, our routes united.
To fight against the darkness of time,
To dilute hate piled up during eons,
To prevent fear from penetrating our cells,
To close the gap of the man-made abyss,
To remove death’s wings flying over us,
Masked as nuclear weapons.

You, unknown to me then, became beneficent,
Your silence eloquent, eliminating distance of continents
Till Your sigh’s echo broke the storm of indifference.
I overcame with inner strength illness, pain, loneliness
Humanity's strength I learned from you.
Along oceans I sailed, along continents I walked barefoot,
In search of a voice, in discovery  of a  soul.
In the springs of courage, in search of water and food,
The essence of life I discovered, since I met myself in you.

I.
Within new Justice give me shelter,
See the starvation of our countrymen,
Remind the world of what it knows.
Who protects unprotected orphans?  
Who helps swollen bodies to soothe their angry wounds?
Yet, a glowing vision grows stronger by the hour.
God walks on our land, stretches above the plains of our hearts
Like a giant protective screen, extending hope to the horizon,
Narrowing the distance between divided hearts.
Killing the disguised demon of poverty,
Exterminating all opposition against His guardian heart.

Unknown to me in the past,
You are one body with me on this journey
Our tongues taste both pain and honey, with hope.
Together, we toil, as one body for humanity
Until humankind walks the land of Love
With Compassion.
© ROULA POLLARD
All rights reserved


ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ ΣΤΗ ΣΥΝΤΡΟΦΙΚΟΤΗΤΑ

I.
Σε ωκεανούς ταξίδεψα βαθειούς, σε  ήπειρους περπάτησα αιώνες
Ψάχνοντας μια φωνή,
Μία ψυχή και μόνο αναζητήτησα
Μέχρι που οι φωνές μας, το όραμα και οι δρόμοι μας ταυτίστηκαν
Να διώξουμε το συμπαγές σκοτάδι
Το μίσος να διαλύσουμε,
Το μίσος που βαραίνει την καρδιά αιώνες,
Να απαλλαγούμε από τον φόβο που διαπερνά τα κύταρά μας.
Να κλείσουμε το χάσμα της ανθρώπο-χτισμένης μας αβύσσου.
Να καταστρέψουμε  όλα του  θανάτου τα φτερά 
Που αιωρούνται  πάνω από τα κεφάλια μας,
Όπλα πυρηνικά εκτοξευμένα.

Ναιτότε δεν σε γνώριζα, αδερφέ, μα τώρα φίλοι,
Με τόση δύναμη η φωνή  σου,
Τη μακρινή απόσταση ηπείρων καταργεί..
Ακόμα και ο αντίλαλος του στεναγμού σου
Διαλύει την αδιαφορία αιώνων.
Με  δύναμη ψυχής ξεπέρασα όλες τις αρρώστειες,
Τη μοναξιά, τον πόνο νίκησα,
Έμαθα από σένα, αδερφέτη δύναμη του ανθρώπου.

Σε ωκεανούς ταξίδεψα βαθειούς,
Ξυπόλυτη περπάτησα σε αχανείς ηπείρους,
Στην έρημο του θάρρους ζήτησα  ψωμί  και γη,
Τα μυστικά του κόσμου  ανακάλυψα μαζί σου.

ΙΙ
Δώσε μου καταφύγιο σε νέα Δικαιοσύνη,
Την πείνα δες των συνανθρώπων μας,
Στον κόσμο θύμισε αυτό που ξέρει.
Ποιός προστατεύει  ανυπεράσπιστα ορφανά;
Ποιός τον θυμό  καταπραύνει των πληγών σε σώματα πρησμένα;
Όμως, η δύναμη του οράματος σαν θαύμαμεγαλώνει.
Στη γη μας περπατά ο Θεός,
Απλώνεται πάνω από τις πεδιάδες της καρδιάς μας
Σαν μια τεράστια οθόνη προστασίας,
Κρατάει  την ελπίδα στον ορίζοντα.
Σε εχθρικές ψυχές ανάμεσα το μίσος σβύνει,
Τον δαίμονα της φτώχειας καθαιρεί,
Εξαφανίζει την αντίσταση
Που εναντιώνεται στην προστατευτική καρδιά του.

Στο παρελθόν, τελείως  άγνωστοι,
Τώρα ένα σώμα, στο κοινό ταξίδι ενωμένοι,
Οι γλώσσες μαςχαρά και πόνο δοκιμάζουν, με ελπίδα.
Αγωνιζόμαστε, όλοι ένα σώμα  για τον άνθρωπο
Να περπατήσουμε μαζί  σε γη Αγάπης
Με Συμπόνοια.
© ROULA POLLARD
All rights reserved
    




ALONG THE LINES OF SUMMER,
THE SPRING

On the mountaintops of hope,
In the vastness of reality, action and vision,
on the patterned surface of mature eucalyptus trees,
on the branches of the future,
On ethereal wisdom of dawn,
On the song of the wind scented by cypress trees,
On the soul of mankind,
After the departure of confusion
Along the railway tracks of unfinished ideas,
of  nations, on the national road of compassion,

 on the continents of life,
where  centerian trees sing
On the face of village house rooftops,
On the staircases of expected light,
On mountainous footpaths of history,
On the rocky extensions of the heart,
On the memory of a past love affair,
In the warmth of ocean currents,
under the waves

in a future caress, on the kiss of the day,
On a summer morning love affair ,
On the expected existence of the future,
On yet unexplored ancient sites,
true upon the earth,
On the water of the future,
At the spring of the truth,
On the earth of the body,
At the center of balance,
precise upon the earth,
I find you powerful,
I discover your body
In the deep ocean
of the heart

Freedom.
© ROULA POLLARD
All rights reserved



ΚΑΤΑ ΜΗΚΟΣ ΤΟΥ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΟΎ, Η ΑΝΟΙΞΗ
Στις βουνοκορφές της ελπίδας
στην απεραντωσύνη της πραγματικότητας, σκέψης και οράματος,
σε  σταμπαρισμένα σώματα ευκαλύπτων,
στα κλαδιά του μέλλοντος,
στην αιθέρια σοφία της αυγής
στο τραγούδι του ανέμου μοσχομυρισμένου από κυπαρίσσια,
στην ψυχή της ανθρωπότητας,
μετά από την αναχώρηση της σύγχυσης
κατά μήκος των σιδηροδρομικών γραμμών απραγματοποίητων ιδεών
των εθνών, στους εθνικούς δρόμους της συμπόνιας

Στις ηπείρους της ζωής,
εκεί όπου αιωνόβια δέντρα τραγουδούν
στα πρόσωπα των σκεπών των χωριατόσπιτων,
στις αναβάσεις του αναμενόμενου φωτός,
στην ιστορία ορεινών μονοπατιών,
στις πέτρινες προεξοχές της καρδιάς,
στη μνήμη μιας παλιάς ερωτικής ιστορίας,
στη ζεστασιά ωκεάνειων ρευμάτων,
και από τα κύματα κάτω

Σε μελλοντικό χάδιστο φιλί της μέρας,
στην ερωτική ιστορία καλοκαιρινού πρωινού,
στην αναμενόμενη ύπαρξη του μέλλοντος,
σε ακόμα ανεξερεύνητους αρχαιολογικούς χώρους
αληθινή, στη γη πάνω,
στο νερό του μέλλοντος,
στην πηγή της αγάπης,
στο χώμα του σώματος,
στο κέντρο της ισορροπίας,
στην ακρίβεια πάνω τη γης,
δυνατή σε ανακαλύπτω,
αποκαλύπτω το σώμα σου
στο βαθύ ωκεανό της καρδιάς μου

Ελευθερία.

© 
ROULA POLLARD,
All rights reserved


No comments :

Post a Comment